Uważam, że świat jest podzielony pomiędzy dwa rodzaje ludzi. Pierwszą grupę tworzą ludzie przekonani, że urodzili się, aby być szczęśliwymi....
Najnowsze artykuły
- ArtykułyAtlas chmur, ptaków i wysp odległychSylwia Stano2
- ArtykułyTeatr Telewizji powraca. „Cudzoziemka” Kuncewiczowej już wkrótce w TVPKonrad Wrzesiński8
- ArtykułyCzytamy w weekend. 17 maja 2024LubimyCzytać370
- Artykuły„Nieobliczalna” – widzieliśmy film na podstawie książki Magdy Stachuli. Gwiazdy w obsadzieEwa Cieślik4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Andriej Tarkowski
5
8,1/10
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
8,1/10średnia ocena książek autora
164 przeczytało książki autora
398 chce przeczytać książki autora
6fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Tarkovsky: Films, Stills, Polaroids & Writings
Andriej Tarkowski, Hans-Joachim Schlegel
9,0 z 1 ocen
10 czytelników 0 opinii
2019
Kwartalnik Filmowy 9-10 1995
Andriej Tarkowski, Dariusz Czaja
7,0 z 1 ocen
2 czytelników 0 opinii
1995
Kompleks Tołstoja : myśli o życiu, sztuce i filmie
Andriej Tarkowski
7,5 z 30 ocen
111 czytelników 1 opinia
1989
Rublow: nowela filmowa
Andriej Tarkowski, Andrzej Konczałowski
8,0 z 5 ocen
19 czytelników 0 opinii
1976
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Może rzeczywisty sens naszej działalności zawiera się właśnie w niedorzecznym i bezsensownym akcie twórczym, w tworzeniu dzieł sztuki. Może ...
Może rzeczywisty sens naszej działalności zawiera się właśnie w niedorzecznym i bezsensownym akcie twórczym, w tworzeniu dzieł sztuki. Może fakt stworzenia człowieka na obraz i podobieństwo Boże znajduje swój wyraz w uczynieniu go zdolnym do twórczości.
7 osób to lubiMam silnie rozwiniętą pamięć emocjonalną. Bardziej pamiętam stany psychologiczne niż ludzi, spotkania, wydarzenia.
4 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Czas utrwalony Andriej Tarkowski
7,9
Książka zmotywowała mnie do obejrzenia kilku obrazów, wszystkim dobrze już znanego reżysera. Niekiedy raził mnie jej nadmierny, bezkompromisowy idealizm, który lepiej wyraża się w postaci obrazów na ekranie, niż w formie teoretycznych dywagacji. Fantazje autora rekompensuje dążenie do uchwycenia bezpośredniego doświadczenia oraz zbijanie wszelkich pytań o symbolikę w jego filmach:
„Bardzo trudno było mi wyjaśnić osobom, które obejrzały Zwierciadło, że w filmie, oprócz pragnienia wyrażenia prawdy, nie ma innego ukrytego, zaszyfrowanego sensu”.
Tarkowski stara się scharakteryzować estetykę sztuki filmowej nadając jej ontologicznego kształtu. Pojęciem wiodącym w jego teorii jest czas filmowy wyznaczony przez rytm poszczególnych ujęć zamkniętych w ściśle określonej przestrzeni (montaż pełni drugorzędne znaczenie). W ten sposób kino zbliża się do życia, jest „realnością emocjonalną”. Nie jestem teoretykiem filmowym, ale świadomość artysty jest w tym wypadku zdumiewająca. Cześć omawiająca strukturę obrazu filmowego to najmocniejsza strona książki.
W zakończeniu autor pozwala sobie na ocenę kondycji duchowej ludzki, która, jak pewnie nikogo nie zaskoczy, znajduję się obecnie w kryzysie. Zagrożeniem dla jednostki jest wszechobecny materializm. Mamy tu do czynienia z chrystusową rolą artysty, który wskazuję zagubionym jednostkom właściwy kierunek rozwoju. Wydaję mi się, że to nieco przestarzała idea zabarwiona megalomanią autora. Tarkowski zapomina, że pełny rozrost duchowy możliwy jest w optymalnych warunkach materialnych.
Podsumowując – rosyjski reżyser to o wiele lepszy autor przenikliwych obrazów filmowych, niż teoretyk. Niektóre, toporne fragmenty zostają jednak usprawiedliwiona imponującą świadomością artystyczną Andrieja Tarkowskiego.
Czas utrwalony Andriej Tarkowski
7,9
Książka pozwala lepiej zrozumieć filmy Mistrza i jego samego. Muszę przyznać, że nie znalazłem tu niczego, co szczególnie by mnie zaskoczyło - świadczy to tylko o tym, że Tarkowski w doskonały sposób przekazał w filmach swoje uczucia i przemyślenia. Książka dodaje im kontekstu.
Autor rozpoczyna od przytoczenia listów od widzów - zarówno "hejterów", jak i wiernych fanów. Jaka szkoda, że dziś nie możemy do niego napisać!
W następnych rozdziałach opisuje swój stosunek do sztuki filmowej, poszczególnych elementów warsztatu. Poznajemy również dojrzewanie jego jako twórcy filmowego a także poglądy na współczesny świat i rolę artystów. Niestety, wnioski są raczej pesymistyczne... .
Słynny reżyser ma mocno sprecyzowane poglądy na temat kina jako sztuki, potrafi oddzielić jego język od innych sztuk w sposób, który niewielu innym się udało. Krytykuje na przykład Wajdę za pewien obraz z filmu "Popiół i diament", który jego zdaniem jest zbyt symboliczny, co nie pasuje do kina... Mimo mocnego odcięcia kina od teatru, malarstwa czy literatury, poznajemy wiele przykładów artystów różnych dziedzin i epok, których Tarkowski szczególnie cenił.
Zdecydowanie polecam fanom Tarkowskiego - niezależnie o tego, czy interesują się warsztatem filmowym. Myślę też, że nie ma sensu czytać książki bez znajomości przynajmniej części dzieł Mistrza (a najlepiej znać wszystkie).